Reis part 2: Grampians, Sydney, Blue mountains en eindelijk warm weer!

Sinds het vorige stukje zijn Simone en ik bij de Grampians, Sydney en de Blue mountains geweest. Ik zal vooraan beginnen en alles kort houden anders wordt het een veel te lang verhaal.

In de Grampians zijn we één dag geweest, daar hebben we een wandeling gemaakt van ongeveer 2 uur naar een punt met een mooi uitzicht. De wandeling ging net als in Tasmanië over leuke paden met flinke rotsblokken. Na de wandeling zijn we nog een bezoekje wezen brengen aan een waterval en wat uitzichtpunten. ’s Avonds hebben we op een kleine camping in het natuurgebied geslapen waar alleen een wc was. Hier waren ook twee Australische gezinnen aan het camperen en ’s avonds hebben we samen met de ouders bij een kampvuur gezeten.

Na de Grampians zijn we in twee dagen richting Sydney gereden. We zijn een beetje door het binnenland gereden en moesten in totaal iets van 13 uur rijden. Ik heb mijn TomTom bij me en die stuurde ons soms over kleine, zeer hobbelige landweggetjes met een hoop gaten erin en één keer hadden we een stuk onverharde weg. Het leuke aan de TomTom is dus dat je op weggetjes komt die je normaal nooit zou kiezen en dat je zo wat snelwegen ontwijkt en toch nog de snelste route hebt. We merkte ook dat we weinig andere auto's tegen kwamen en we hebben een paar keer getimed en het record was ongeveer 50 minuten. Daar wil je dus geen panne krijgen want gsm-bereik heb je er ook niet. Voordat we naar Sydney gingen zijn we nog langs de Fitzroy falls geweest, dit is de grootste waterval van de staat Victoria (zuidoost Australië).

Toen we in Sydney waren was het de eerste dag dat het heel slecht weer was, het regende de hele dag. Daarom hadden we besloten om maar in een hostel te gaan zitten in plaats van op een camping. Die dag zijn we naar het aquarium en een overdekte markt geweest waar we wat souveniers hebben gekocht. Op deze manier hebben we een groot deel van de regen mooi ontweken. De tweede dag in Sydney was het aan het begin van de dag beter weer. ’s Ochtends hebben we een wandeling uit de lonely planet gevolgd door de oudste wijk van Sydney en halverwege de middag zijn we met de ferry naar de wijk Manley gegaan. Deze wijk ligt aan de oceaan en er is een stukje national park waar we konden wandelen. De wandeling ging alleen niet door omdat het weer flink begon te regenen. We zijn toen naar het strand gegaan om naar de grote golven en een paar surfers te kijken. Na wat gegeten te hebben in Manley hebben we weer de ferry terug gepakt, zo konden we wat mooie foto’s maken van Sydney by night.

Na twee dagen in de stad te zijn geweest gingen we weer de natuur in van de Blue mountains. Hier zijn we twee dagen geweest en hebben we een paar wandelingen gemaakt. Tijdens deze wandelingen zijn we nogal veel watervallen tegengekomen. Omdat het flink geregend had de dagen ervoor waren er ook een paar kleintjes die bovenop het wandelpad vielen en bij een aantal konden we er achterdoor lopen wat ook wel leuk is om een keer te doen. Het leukste moment was misschien nog wel dat Simone in een plas modder stapte en haar hele schoen onder zat (zie foto).

Na de Blue mountains zijn we richting het noorden gaan rijden in het hoop het wat warmer te krijgen. We hebben namelijk nachten gehad dat het vroor en dat was toch wel wat fris in het campertje, maar gelukkig hebben we genoeg dekens om ons warm te houden. Overdag was het tussen de 10-15 graden en we wilden wel richting 20 en wat meer zon. Na twee dagen rijden met een leuke detour door een mooi heuvelachtig gebied met een paar schattige dorpjes zijn we nu bij Byron Bay beland. Vandaag hebben we lekker in alleen een shirtje doorgebracht en nu ’s avonds kunnen we ook lekker buiten zitten met een trui aan, wat toch wel relaxter is dan in een campertje waarin we onderuit gezakt moeten zitten om ons hoofd niet te stoten.

De planning voor de komende dagen is om een keer te gaan surfen, dat mag ik Simone dan mooi gaan leren, en Byron Bay en Nimbin bekijken. Deze twee stadjes zijn schijnbaar relaxte hippie stadjes en met name Nimbin leeft schijnbaar nog in de jaren 70.

Deze keer hebben we ook een aantal foto’s bijgevoegd zodat jullie ook wat beeld hebben bij de verhalen over de watervallen en de uitzichten.

Groeten,
Rik en Simone